Onverschilligheid en zinloosheid bestaan niet in het universum van Tjarko van der Pol. Want: ‘Pas als je inzoomt, zie je hoe mooi de dingen zijn gemaakt.’
Hij tekent dan ook met toewijding en precisie. Of dat nu stadsplattegronden zijn voor de Amsterdamse Uitkrant, illustraties voor NRC Handelsblad, zelfontworpen machines in zijn vrije werk, of het complete darmenstelsel voor een wetenschappelijk kinderboek: Tjarko geeft ieder onderdeel zijn onvoorwaardelijke aandacht. Elk detail krijgt zijn eigen plek in zorgvuldig samengestelde bouwsels of composities. Alles krijgt zin, alles is de moeite waard.
Hij beloont opmerkzaamheid door in zijn tekeningen verwijzingen op te nemen naar eerder werk of kunstenaars die hij bewondert. Ook actuele kwesties, nieuws of politiek kunnen bijna terloops opduiken, net zo goed als lichtvoetige zaken uit het leven van alledag zoals de kat die van huis is of de buurman die hij vanuit zijn atelier ziet houthakken.
Aan iedere opdracht gaat uitgebreid research vooraf. De beelden en associaties komen dan bijna als vanzelf. Kiezen welk beeld de voorkeur krijgt is lastiger. De uitwerking kost het meeste tijd. Wat heet. Als een moderne monnik werkt Tjarko van der Pol aan de totstandkoming van zijn tekeningen en animaties. Langzaam maar zeker ontwikkelt hij zijn eigen beeldtaal zodat later, als hij oud is, alle tekeningen en animaties met elkaar zijn verbonden en een doel dienen. En reken maar dat ook die klok of bromvlieg nog eens ergens zullen opduiken.
