Skip to main content

Letteren

Janneke Methorst

Janneke Methorst is dichter. Zowel in 2018 als 2021 werd zij verkozen tot Stadsdichter van Beverwijk. Haar gedichten zijn helder van taal en nodigen de lezer uit om even stil te staan bij het ongewone dat in het alledaagse schuilt.

‘Inspiratie kan van allerlei kanten komen. Het kan een steentje onder je hak zijn, een leeg bankje, een omgevallen prullenbak. Het kan ook het nieuws zijn of een oproep in de krant. Dan dwarrelt een regel binnen, soms twee, en strompelt een gedicht er als het ware achteraan.’

Janneke Methorst is dichter. Zowel in 2018 als 2021 werd ze verkozen tot Stadsdichter van Beverwijk. Ze schrijft al vanaf haar tienerjaren korte gedichtjes. ‘Zo mogelijk laat ik ze achter,’ vertelt ze. ‘Zoals op de rand van de krant toen ik nog studeerde, of op een servet of bierviltje. Simpelweg zodat iedereen ze tegen kan komen. Omdat poëzie voor iedereen is. Ik vind dat poëzie laagdrempelig moet zijn. Om diezelfde reden heb ik het Twitter account @Leezbaar gemaakt. Daar plaats ik korte schrijfsels op. Soms schrijf ik ze voor iemand in het bijzonder of vraag ik mensen een onderwerp op te geven.’

‘Mijn gedichten zijn soms kort, soms lang. Ik leg vooral de nadruk op het ritme, het metrum, en niet zozeer op de vorm. Mijn poëzie rijmt enkel af en toe en volgt geen vast stramien. Wanneer ik voor kinderen schrijf, maak ik een uitzondering. Dan ben ik heel kritisch op de voorspelbaarheid in het gedicht, omdat ik wil dat zij de verzen ook zelf kunnen voorlezen.’

Janneke geeft al jaren les op een basisschool waar ze haar leerlingen regelmatig met poëzie in aanraking brengt. ‘Het plezier van dichten en van kunst maken, is dat je het niet fout kan doen, dat is wat ik hen wil bijbrengen.’

Zelf schrijft Janneke het liefst gedichten met een verrassende wending, die de lezer aan het denken zetten. ‘Even uit het zwart wit’ noemt ze het. ‘Zien dat er misschien nog meer is dan dit.’ In de slotregels van het gedicht ‘Elke dag’ klinkt een echo van die gedachte:

Een Beverwijker kijkt pas op
als iemand zegt wat vreemd
En dan,
heel plotseling,
merk je ineens weer,
hoe bijzonder het hier is.

Een Beverwijker kijkt niet op 
die gaat
en laat 
het allemaal gaan 
Een scootmobiel, met radio op standje oorlog, op straat 
niets aan de hand
Een kersttrui als het zomer is 
dat moet je zelf toch weten 
Met blote voeten even een rondje over de Bree 
waarschijnlijk vond iemand, dat wel een goed idee 
Drie karretjes met touwtjes 
vast achter een oude fiets 
het kan, het mag, het zal of moet en niemand zegt er niets 
Een Beverwijker kijkt pas op 
als iemand zegt wat vreemd 
En dan,  
heel plotseling, 
merk je ineens weer, 
hoe bijzonder het hier is. 

Janneke Methorst, 2020

Kom in contact met deze cultuurmaker


Janneke Methorst

Achergrond Illustraties: Michiel Bakkum