Oorspronkelijk komt fotograaf Ken Phelan (67) uit het zuiden van Ierland. Vanwege de economische crisis verhuisde hij op zijn tweede met zijn ouders naar Londen. Hij bleek dyslectisch en bakte niets van zijn school en dus begon hij op zijn vijftiende als leerling bij A.C. Cooper, een gerenommeerd foto-, ontwerpbureau en drukkerij in Londen. Eerst als boodschappenjongen, daarna in de donkere kamer, waar in die tijd de belichting nog met de hand werd gedaan. Na twee jaar kocht hij zijn eerste camera, ging werken voor de bekende fotograaf Michael Barrington Martin en leerde er over portretfotografie.
‘Helaas kreeg ik niet echt de kans om me verder te ontwikkelen in de fotografie en dus kon ik er nooit mijn vak van maken. Daarom vertrok ik op mijn 18e naar Spanje, naar Lloret de Mar, waar ik in de horeca ging werken. In die tijd was Lloret nog een dorp, maar er kwamen wel al veel Nederlanders. We lagen elkaar wel, die Nederlanders en ik. Ook omdat zij meestal goed Engels spraken. Ik ontmoette er mijn eerste vrouw, die uit IJmuiden kwam. En door haar belandde ik in de IJmond.
Ik ging werken voor een betonboorbedrijf op Tata Steel, toen nog Corus. Na het behalen van de MTS begon ik mijn eigen betonboorbedrijf. Daarmee kwam ik op plekken over de hele wereld, van Argentinië en Brazilië tot Australië. De eerste vijftien jaar was het keihard werken, maar uiteindelijk had ik twintig man personeel.
Tot mijn verdriet overleed mijn vrouw plotseling en na dertig jaar huwelijk had ik ineens heel veel tijd over, waar ik iets mee moest doen. Een kennis raadde me toen aan om het fotograferen weer op te pakken en mijn eigen studio te beginnen. Zo ontstond fotostudio Ken Phelan. Eerst in Limmen, waar ik inmiddels woon met mijn tweede vrouw. Maar toen kwam de Broedmachine in Beverwijk en daar heb ik nu mijn studio.'
'Het fotograferen vind ik heerlijk. Soms vraag ik me wel eens af waarom ik dat niet al veel eerder weer ben gaan doen. Mijn bedrijf heb ik een paar jaar geleden verkocht en heb ik me helemaal op mijn fotostudio gericht. Omdat ik er mijn brood niet meer mee hoef te verdienen, kan ik opdrachten aannemen die ik zelf leuk vind. Een luxe positie. Ik heb foto’s gemaakt voor de Gemeente Beverwijk en voor het Young Art Festival, maar ik fotografeer ook familieportretten. Ik ben nogal makkelijk in de omgang en weet snel een ontspannen sfeer te creëren. Met een grapje of een praatje zijn mensen snel bij mij op hun gemak.
Naast mensen fotografeer ik ook graag industrie, dieren en de natuur. Kijk voor een impressie van mijn foto’s op mijn website: www.photostudioken.nl. De studio zelf is trouwens ook te huur voor andere fotografen.'
Centrum voor fotografie
Ken is ook lid van ISOO, het centrum voor fotografie in de regio IJmond. De stichting bevindt zich in een glazen ruimte aan het Stationsplein in Beverwijk. Amateur- en beroepsfotografen kunnen elkaar daar ontmoeten en activiteiten en exposities organiseren. Ik ben daar nu de trekker van het foto archief en na alle beperkingen door corona, gaan we dit jaar weer starten met het fotograferen van evenementen. Meer informatie over ISOO en hun activiteiten vind je op www.isoo.nu.
